Povodom 15. oktobra, Međunarodnog dana bijelog štapa, prestavnici iz Udruženja slijepih opštine Prnjavor uručili su članovima ovih udruženja simbolične poklone i novčanu pomoć. Pripadnici ove kartegorije stanovništva, kažu da im od materijalne pomoći više znači razgovor i druženje.

Na svakih hiljadu ljudi jedna osoba je slijepa ili slabovida. Broj stanovnika koji imaju ovu vrstu invaliditeta nije mali i zato se treba više raditi na ostvarinju njihovih zakonskih prava. S druge strane, slijepa i slabovida lica koje smo danas po sjetili ne traže mnogo. Iako im dobro dođe materijalna pomoć, razgovor, topla riječ i pokoja šala ima znače mnogo više.

Nemanja Jokić iz sela Štrpci kod Prnjavora kaže da je sretan što ima porodicu i dobre komšije koji mu pomažu da ima ispunjene dane.

„Često šetam tu po dvorištu i selu, gdje poznajem teren,  a i u posjetu mi dolaze dragi ljudi. Na žalost, ne mogu ništa raditi“, ispričao je Jokić.

Nebojša Šujica iz  Prnjavora kazao je da, iako ima brojnih zdravstvenih problema, nije klonuo duhom.

„ Hodam koliko mogu, jer mi je to ljekar preporučio. Pored slabog vida, imam velikih problema sa koljenom. Iako mi je teško, i trpim velike bolove u oku i nogama, borim se i imam volju za životom“, rekao je Šujica.

Predsjednik opštinskog udruženja slijepih Goran Vasić objasnio je da se za veća  prava i  pomoć slijepima trebaju izboriti političari, a da oni iz udruženja više organizuju druženja i razna sportska takmičenja,  kojima im žele razbiti sivu svakodnevnicu.

„Mnogo stvari treba popraviti kroz zakone po pitnju socijalnog zbrinjavanja, školstva, zapošljavanja i drugih oblasti. Slijepa i slabovida lica često su slabog imovinskog stanja i žive na rubu egzistencije“, istakao je Vasić.

Slijepa i slabovida lica dobijaju 100 konvertibilnih maraka pomoći na republičkom nivou, što  je kako kažu u Udruženju slijepih,  premalo. Međunarodni dan bijelog štapa proglašen je 1964. godine u Americi, dok je u Bosni i Hercegovini počeo da se obilježava 2010. godine.

TV K3