Logoraši u Stanarima krsnu slavu obilježili u znaku sloge i borbe za istinu (FOTO)
Četvrta za redom godišnjica okupljanja Udruženja logoraša u Stanarima, jednog od najmlađih u isto tako jednoj od najmlađih opština u Srpskoj, svečano je obilježena Krsnom slavom – Sretenjem Gospodnjim, polaganjem vijenaca i izbornom skupštinom.
Članstvo je jednodušno ocijenilo da su Vinko Vidović, kao predsjednik, Goran Lazić u ulozi sekretara, kao i nadzorni odbor i ostala tijela, bili na visini zadatka, pa im je ponovo ukazalo povjerenje novim četvorogodišnjim mandatom.
– Novoukazano povjerenje biće nam dodatni podstrek za još predaniji i djelotvorniji rad, kako bi našim sapatnicima koliko-toliko olakšali ostatak života na slobodi. I izvan granica svojih skromnih mogućnosti, a umnogome zahvaljujući izuzetnoj saradnji i razumijevanju načelnika naše opštine, Dušana Panića, i njegovih saradnika – kažu za naš portal Vidović i Lazić.
AKTIVNOSTI UDRUŽENJA – BRIGA ZA SAPATNIKE
Redovno učešće na parastosima, na Ozrensko-vozućkom, tuzlanskom i drugim spomen obelježjima srpskog stradanja, kao i svjedočenjem devetorice logoraša protiv Seada Delića, komandanta takozvanog Drugog (tuzlanskog) korpusa i u sarajevskom procesu protiv Sakiba Mahmuljina, komandanta domaćih i stranih mudžahedina, takozvanog Trećeg (zeničkog korpusa), samo su neke od aktivnosti.
– Našim najugroženijim penzionerima uručivali smo novčane pomoći, kao i teže oboljelim. Socijalno ugroženim smo priskakali u pomoć ugradnjom prozora, kuhinja, pa i dimnjaka. Uspjeli smo i da na desetodnevno bansko liječenje pošaljemo naših 20 logoraša. Istovremeno, rane smo vidali i jednodnevnim, predivnim okupljanjem na, recimo, Kozari, Hajdučkim vodama, manastiru Stuplje, Etno selu Stanišić – navode Vinko Vidović i Goran Lazić, stari-novi predsjednik, odnosno sekretar, Udruženja logoraša Stanari.
Naši sagovornici dodaju da su za upokojenje četvorice svojih sapatnika izdojili po 400 maraka. Sada u ovoj prkosnoj, rudarskoj opštini 42 živa logoraša. Boreći se za Republiku Srpsku tamnovali su i teškim mukama bili izloženi u logorima i kazamatima u Tuzli, Banovićima, Lukavcu, Živinicama, Kaknju, Zavidovićima, Zenici.
Ovo udruženje je nedavno dobilo i 43 člana, logoraša iz Hrvatske.
PET SVEŠTENIKA UČESTVOVALO U OBREDU
Na spomen kosturnicu nekadašnjeg rudnika u centru Stanara, osim logoraša, vijence su položili i predstavnici opštinske vlasti i ratnih veterana.
Čak pet sveštenika Srpske pravoslavne crkve učestvovalo je u slavskom obredu. Među njima i ove godine, izuzetno rad gost bio je Budimir Budo Cvijanović, koji je pristigao čak iz San Franciska.
– Godinama, tamo u Americi, u službi sam našeg vjerujućeg naroda. Uvijek rado i sa posebnim osjećanjem se odazivam i dolazim u svoju rodnu Cerovicu kod Doboja i, svakako, na Krsnu slavu ovdašnjih logoraša – kaže dobrodošli pop Budo.
Sa molitvom da gospod blagoslovi slavsku trpezu i sve oko nje, te da se i naredne godine slavski okupe, logorašima i njihovim mnogobrojnim gostima biranim riječima obratio se stanarski namjesnik sveštenik Stanislav Rađan.
– Da u zdravlju, sreći i radosti slavimo. Neka bude sve srećno, nebom i Bogom blagosloveno da ovaj praznik i dogodine i uvijek dočekamo u zdravlju, veselju i raspoloženju, u sreći, miru, slozi i bratskoj ljubavi – naglasio je sveštenik Rađan.
Po prvi put na slavi bio je i Anđelko Nosović, novoizabrani predsjednik Saveza logoraša Republike Srpske.
– Čestitke Udruženju logoraša opštine Stanari na primjernom radu. Ova Krsna slava je svojevrsni melem za naše pretrpljene logoraške rane, u borbi za očuvanje Republike Srpske. Radimo na tome da, osim opštinskih udruženja, i Savez logoraša Srpske ima svoju centralnu Krsnu slavu ili Dan logoraša, koji u njoj zaslužuju posebno mjesto. Ne samo što su se borili i stvarali, nego i tamnovali za našu Republiku Srpsku – rekao je Nosović.
SUZANINA DANONOĆNA BORBA
Više od 50 logoraša i njihovih gostiju okupilo se u ovdašnjem Centru za kulturu. Na posebnu pohvalu je naišla odluka rukovodstva udruženja da se za dobro druženje i raspoloženje pobrine teslićka muzička grupa „Boemi“.
Sa posebnim uspomenama, među gostima se našla i Suzana Ćorić, koja se svojevremeno, kao član komisije za razmjenu Prvog krajiškog korpusa, bespoštedno i danonoćno, gotovo dvije godine, borila dok nije iz zarobljeništva izbavila oca Jovu Đekanovića (1955).
– Otac je bio, u maju 1993., među više od 80 nestalih boraca Krnjinske brigade na Vijencu, na Ozrenu. Sa 40-tak preživjelih, uspjeli smo da svjetlo slobode, po Dejtonskom sporazumu, tek ugleda u decembru 1995. godine. Prije 27 godina ovaj nekadašnjih Rudarski restoran bio je ispunjen očajem i suzama. Neizmjerno sam radosna i zato se rado odazivam svakom pozivu da se, nakon toliko godina, okupljamo i radujemo sa onima koji su imali sreću da preteknu – rekla je za naš portal Suzana.
Ninko ĐURIĆ
